Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Ψάρεμα Μουρμούρας.

H ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΡΜΑΤΩΣΙΑ
Αυτό που θα παίξει τον πιο βασικό ρόλο για ένα επιτυχημένο ψάρεμα είναι η αρματωσιά. Η πιο ενδεδειγμένη για το ψάρεμα της μουρμούρας είναι το paternoster, ή αλλιώς διπλάρι, γιατί διαθέτει δύο αγκίστρια, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα, όταν το κοπάδι επισκέπτεται το δόλωμά μας, αρκετές φορές να πιάνουμε δύο ψάρια μαζί. Επίσης, μπορούμε να δολώνουμε διαφορετικά δολώματα ώστε να ανακαλύπτουμε τις προτιμήσεις των ψαριών. Αρματωσιές paternoster υπάρχουν πολλές, και τόσο από το περιοδικό μας αλλά και από άλλα μέσα κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί πάρα πολλές παραλλαγές, κάποιες από τις οποίες είναι απλές ενώ κάποιες άλλες πιο πολύπλοκες.
Κάθε αρματωσιά είναι σχεδιασμένη για διαφορετικές συνθήκες ψαρέματος. Οι περισσότερες έχουν συνδέσμους για την ένωση των παράμαλλων και του μολυβιού, ενώ κάποιες άλλες είναι εφοδιασμένες και με διάφορα άλλα εξαρτήματα όπως bait clip κ.ά. Αυτές που διαθέτουν πολλά αξεσουάρ είναι σχεδιασμένες κυρίως για το ψάρεμα κατά τη διάρκεια της νύχτας και για συνθήκες με ελαφρύ κυματισμό. Για το ψάρεμα κατά τη διάρκεια της ημέρας με ήπιες συνθήκες και ειδικά όταν ψαρεύουμε σε ρηχά νερά, τα πράγματα είναι διαφορετικά, μιας και τα ψάρια που αναζητούμε είναι τα μεγάλα άτομα του είδους, που τις περισσότερες φορές είναι πολύ διστακτικά. Για αυτόν το λόγο, η αρματωσιά μας θα πρέπει να είναι διακριτική ώστε να μπορέσουμε να τα ξεγελάσουμε.
ΑΓΚΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΛΥΒΙΑ
Η σωστή επιλογή του αγκιστριού παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο σε όλα τα ψαρέματα, επόμενο είναι λοιπόν και στο ψάρεμα της μουρμούρας να συμβαίνει το ίδιο. Τα βασικά κριτήρια για την επιλογή του κατάλληλου αγκιστριού είναι δύο: Το πρώτο είναι το δόλωμα που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε και το δεύτερο το ψάρι που θέλουμε να πιάσουμε. Για το ψάρεμα της μουρμούρας το καταλληλότερο αγκίστρι είναι το aberdeen, το γνωστό και ως «μακρυκότσανο» με τη μικρή καμπυλότητα και το μεγάλο λαιμό. Λόγω του σχεδιασμού τους, αυτά τα αγκίστρια μας επιτρέπουν να δολώνουμε με μεγαλύτερη ευκολία τα λεπτά σκουλήκια και να επιτυγχάνουμε καλύτερη φυσική παρουσίαση του δολώματός μας στο βυθό. Συνήθως όμως, αυτού του τύπου τα αγκίστρια για να μπορούν να δεχτούν τα λεπτά σκουλήκια είναι κατασκευασμένα από λεπτό σύρμα, με αποτέλεσμα να είναι ευλύγιστα. Αυτό δεν πρέπει να σας ανησυχεί καθόλου, αφού τα ψάρια στα οποία απευθυνόμαστε δεν διαθέτουν σκληρό στόμα ούτε την απαιτούμενη δύναμη για να μπορέσουν να τα ανοίξουν.
Εκτός από τα αγκίστρια, και τα μολύβια παίζουν σημαντικό ρόλο στο ψάρεμα της μουρμούρας, αφού ανάλογα με το βάθος και τις συνθήκες που επικρατούν θα πρέπει να επιλέξουμε και το κατάλληλο μολύβι. Έτσι, όταν υπάρχει συννεφιά και τα νερά είναι θολά, καλό είναι να χρησιμοποιούμε χρωματιστά μολύβια, κάτι που θα κινήσει το ενδιαφέρον των ψαριών και θα τα προσελκύσει στις αρματωσιές μας. Αντίθετα, όταν επικρατεί ηλιοφάνεια και τα νερά είναι πολύ καθαρά, τότε τα διάφορα μολύβια παραλλαγής θα παίξουν και αυτά το ρόλο τους, αφού θα κάνουν την αρματωσιά πολύ διακριτική και δεν θα φοβίζει τα ψάρια.
Ένα εύκολο paternoster
εύκολη αρματωσιά pater nosterΜια αρματωσιά κατάλληλη για το ημερήσιο ψάρεμα της μουρμούρας είναι αυτή που θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια. Η κατασκευή της είναι πολύ απλή, τόσο που μπορείτε να την κατασκευάσετε και την ώρα του ψαρέματος. Το κεντρικό τμήμα της αποτελείται από ένα κομμάτι πετονιάς διαμέτρου 0,30-0,40 χιλ. με μήκος 1,5 μ., στο οποίο θα τοποθετήσουμε ένα στριφτάρι, δύο λεπτά διάφανα σωληνάκια σιλικόνης μήκους περίπου 4 εκ. και τα δύο παράμαλλα με τα αγκίστρια μας, που θα έχουν μήκος 40 εκ. και διάμετρο 0,18-0,20 χιλ. Όλες οι πετονιές που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι καλής ποιότητας fluorocarbon.
Ξεκινώντας την κατασκευή της, το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι μια θηλιά στην άκρη της πετονιάς, που θα εξυπηρετήσει για την τοποθέτηση του μολυβιού. Αφήνοντας μια απόσταση περίπου 10 εκ. θα κάνουμε μία ακόμη θηλιά στην οποία θα τοποθετήσουμε το κάτω παράμαλλο. Για το δεύτερο παράμαλλο θα φτιάξουμε μια ακόμη θηλιά αυτή τη φορά στην αντίθετη πλευρά, σε απόσταση περίπου 30 εκ. από την άκρη της πετονιάς. Αφού ετοιμάσουμε τα δύο παράμαλλα, θα περάσουμε ένα σωληνάκι στο καθένα και στην άκρη του θα κάνουμε μια ακόμη θηλιά. Η ένωσή τους θα γίνει με το γνωστό τρόπο loop to loop, ή αλλιώς θηλιά θηλιά, μια εφαρμογή που χρησιμοποιείται στην τεχνική του εγγλέζικου για την ένωση του παράμαλλου με τη μάνα. Στη συνέχεια θα τραβήξουμε τα σωληνάκια ώστε να καλύψουν τις ενώσεις, για κρατάνε σε απόσταση τα παράμαλλα από τον κορμό της αρματωσιάς. Τέλος, θα δέσουμε ένα μικρό στριφτάρι στην άκρη, με το οποίο θα ενώσουμε την αρματωσιά με τη μάνα του μηχανισμού, κάτι που κρίνεται άκρως απαραίτητο, αφού είναι αυτό που επίσης θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο για την αποφυγή των μπερδεμάτων, μιας και δεν υπάρχουν σύνδεσμοι για τα παράμαλλα. Ακολουθώντας αυτές τις απλές κινήσεις θα κατασκευάσουμε μια πολύ διακριτική αρματωσιά που είναι κατάλληλη για το ψάρεμα σε ήπιες συνθήκες.
ΔΟΛΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΟΛΩΣΗΣ
Η μουρμούρα είναι ένα ψάρι που μπορούμε να πιάσουμε σχεδόν με όλα τα δολώματα, αφού σε όλους μας έχει τύχει να πιάσουμε μουρμούρες με ένα μεγάλο κομμάτι φαραώ ή ακόμη και με ψαροδόλι. Υπάρχουν όμως και κάποια δολώματα που τα ψάρια προτιμούν περισσότερο, που δεν είναι άλλα από τα λεπτά σκουλήκια, όπως ο αμερικάνος, η τριχιά, ο ακροβάτης κ.ά.
Όμως, εκτός από το δόλωμα σημαντικό ρόλο θα παίξει και ο τρόπος που θα το δολώσουμε. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά κάποιες λεπτομέρειες που θα κάνουν τη διαφορά. Θα ξεκινήσουμε με τον ακροβάτη, ένα δόλωμα για το οποίο τον τελευταίο καιρό έχουμε μιλήσει αρκετά, αφού εκτός από τις μουρμούρες δουλεύει εξαιρετικά και σε άλλα ψάρια. Ο λόγος που κάνει αυτό το σκουλήκι να ξεχωρίζει είναι η εξαιρετική κίνησή του, αφού ακόμη και όταν βρίσκεται για αρκετή ώρα μέσα στη θάλασσα δεν σταματάει να κινείται ζωηρά. Μόλις η μουρμούρα αντιληφθεί αυτήν την κίνηση αμέσως ορμάει στο δόλωμά μας. Για να μπορέσουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στον ακροβάτη να κινείται πάνω στο αγκίστρι μας, θα πρέπει να προσέξουμε το πώς θα τον δολώσουμε. Χρησιμοποιώντας τη γνωστή βελόνα δόλωσης, θα περάσουμε το σκουλήκι με μεγάλη προσοχή από την ουρά προς το κεφάλι, ενώ το σημείο που θα βγάλουμε το αρπάδι του αγκιστριού μας είναι περίπου 3 εκατοστά πριν από το κεφάλι του. Όλα τα ζωτικά όργανα του σκουληκιού βρίσκονται εκεί, και έτσι δολώνοντας με αυτό τον τρόπο δεν το σκοτώνουμε και του δίνουμε το περιθώριο να κινείται. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και όταν τα σκουλήκια είναι μικρού μεγέθους, περνώντας παραπάνω από ένα σε κάθε αγκίστρι.
Ένας ακόμη τρόπος για να κάνουμε το δόλωμά μας πιο προκλητικό είναι να χρησιμοποιήσουμε ένα μικρό float έντονου χρώματος με μικρή ανυψωτική δύναμη, μιας και ψάρια που απευθυνόμαστε δύσκολα σηκώνονται από το βυθό για να φάνε. Με αυτόν τον τρόπο, δίνουμε τη δυνατότητα στα ψάρια να εντοπίζουν ευκολότερα το δόλωμά μας. Επίσης, πολύ αποδοτικά δολώματα είναι τα μανάκια και τα μεγάλα μονοδόλια, στα οποία δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση τα μεγαλύτερα ψάρια του είδους. 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου